شبوی

لغت نامه دهخدا

شبوی. [ ش َب ْ بو ] ( ص نسبی ) منسوب است به شبویه نام اجدادی است. ( انساب سمعانی ).

خاری که به من در خلداندر سفرهند به چون به حضر در کف من دسته شبوی