شارعه

لغت نامه دهخدا

( شارعة ) شارعة. [ رِ ع َ ] ( ع ص ) تأنیث شارع. دارٌ شارعة؛ خانه ای که درِ آن بسوی راه باز باشد. ( ناظم الاطباء ). قریبة من الطریق النافذ. ( اقرب الموارد ). ج، شوارع. ( اقرب الموارد ). رماح شارعة و شوارع؛ نیزه های راست بسوی کسی. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء )... ای مسددة. ( اقرب الموارد ).

جمله سازی با شارعه

توضيح اينكه كلمه اسلام دو معنا دارد: يكى معناى لغوى، يعنى تسليم شدن و يكى معناىاصطلاحى كه عبارت است از شريعت قرآن، و اين معنائى است كه بعد ازنزول قرآن و انتشار آوازه دين محمد (صلوات اللّه على شارعه ) پيدا شده و اسلامى كه درآيه شريفه به ابراهيم نسبت داده شده، اسلام لغوى است، يعنى تسليم خدا شدن، و دربرابر مقام ربوبيتش خاضع گشتن، پس اشكال بالا ازاصل اشكالى است بيجا.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
لطیف
لطیف
بنت
بنت
معشوق
معشوق
فکر
فکر