سایه فکندن

لغت نامه دهخدا

سایه فکندن. [ ی َ / ی ِ ف َ / ف ِ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) پرتو افکندن:
می بر ساعدش از ساتگنی سایه فکند
گفتی از لاله پشیزستی بر ماهی شیم.معروفی بلخی.هر کجا طلعت خورشیدرخی سایه فکند
بیدلی خسته کمربسته جوزا برخاست.سعدی. || عنایت و توجه داشتن:
چون همایم سایه ای بر سر فکن
تا در اقبالت شوم نیک اختری.سعدی ( طیبات ).

فرهنگ فارسی

پرتو افکندن

جمله سازی با سایه فکندن

تا بر الم بیکسی‌ام ناله نخندد از سرمه توان سایه فکندن به سر من
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال قهوه فال قهوه فال تک نیت فال تک نیت فال ورق فال ورق فال شمع فال شمع