رخصت فرما

لغت نامه دهخدا

رخصت فرما. [ رُ ص َ ف َ ] ( نف مرکب ) اجازه و اذن دهنده. ( از ناظم الاطباء ).

فرهنگ فارسی

اجازه و اذن دهنده

جمله سازی با رخصت فرما

مسلم بن عَوْسَجَه خواست تيرى به جانب آن ملعون افكند آن حضرت رضا نداد و منعش فرمود،عرض كرد: رخصت فرما تا او را هدف تير سازم همانا او فاسق و از دشمنان خدا و ازبزرگان ستمكاران است و خداوند مرا بر او تمكين داده.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فال احساس فال احساس فال جذب فال جذب فال پی ام سی فال پی ام سی فال درخت فال درخت