لغت نامه دهخدا
دسته بیل. [ دَ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) چوبی استوانه شکل به درازای یک گزونیم که به قسمت فلزی بیل نصب کنند، گرفتن به دست را. عِتر. مر. ( منتهی الارب ).
دسته بیل. [ دَ ت َ / ت ِ ] ( اِ مرکب ) چوبی استوانه شکل به درازای یک گزونیم که به قسمت فلزی بیل نصب کنند، گرفتن به دست را. عِتر. مر. ( منتهی الارب ).
چوبی استوانه شکل به درازای یک گز و نیم که به قسمت فلزی بیل نصب کنند.
💡 بر درختش بست با نیروی پیل مهر بنهاد و روان بر دسته بیل