در حقیقت

در حقیقت، این قید مرکب که از ترکیب حرف اضافه‌ی در و اسم حقیقت تشکیل شده است، به معنای فی‌الواقع و در واقعیت امر است. این واژه بیانگر وقوع یا صحت امری به‌گونه‌ای است که مطابق با واقعیت و حقایق موجود باشد. کاربرد آن در جمله بر قطعیت و یقین گوینده نسبت به موضوع مورد اشاره دلالت دارد. بر اساس منابع معتبر لغت‌نامه‌ای همچون آنندراج و ناظم‌الاطباء، این واژه به‌صورت مترادف با عباراتی چون براستی، بردرستی و یقیناً به کار رفته و بر تأکید بر صحت و درستی یک گزاره یا واقعه تأکید می‌کند. بنابراین، می‌توان آن را معادل دقیق اصطلاح عربی فی‌الحقیقه دانست که بر امری واقعی و غیرقابل انکار اشاره دارد.