لغت نامه دهخدا خواب جاوید. [ خوا / خا ب ِ ] ( ترکیب وصفی، اِ مرکب ) خواب دائمی. کنایه از مرگ است که بیداری ندارد. ( انجمن آرای ناصری ). خواب جاودانی.
