خلیفه پناه

لغت نامه دهخدا

خلیفه پناه. [ خ َ ف َ / ف ِ پ َ ] ( ص مرکب ) پشت و حافظ خلیفه. که از خلیفه حمایت کند:
ناصر ملت طراز قاهر بدعت گذار
شاه خلیفه پناه خسرو سلطان نشان.خاقانی.

فرهنگ فارسی

پشت و حافظ خلیفه که از خلیفه حمایت کند.

جمله سازی با خلیفه پناه

خلف بن لیث بن فرقد بن سلیمان بن ماهان از کارگزاران صفاریان بود. وی از معتمدین یعقوب بود که در دوران فرمانروایی او مکرراً به حاکمیت بست منصوب می‌شد. در نبرد یعقوب با محمد بن واصل از فرماندهان وی محسوب می‌شد. خلف بن لیث در دوران فرمانروایی عمرو از رفتار تند و سختگیری او ناراحت شده و به قصر خلیفه پناه برد و فرماندهی بخشی از لشکر او را از طرف خلیفه در مقابله با عمرو به عهده گرفت اما هنگامی که با محمد بن عمرو و لشکر سیستان رو به رو شد از تصمیم خود بازگشت و لشکر همراهش را با گفتگو و تحفه دادن به سمت و سوی عمرو هدایت کرد و به سود عمرو وارد نبردشد. عاقبت خلف بن لیث در سال ۲۷۹ هجری قمری دار فانی را وداع گفت.
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
استخاره کن استخاره کن فال تک نیت فال تک نیت فال تاروت فال تاروت فال شمع فال شمع