حزقیال
دانشنامه آزاد فارسی
(یا: حزقیل) پیامبر عبرانی که نبوکدنصّر در ۵۹۷پ م او را به اسیری گرفت و به بابِل برد. او سقوط بیت المقدس (اورشلیم) را ناشی از گناهان بنی اسرائیل می دانست. کتاب حزقیال نبی از عهد عتیق، در شرح پیغمبری او و سقوط اورشلیم و امید به تجدید بنای آن، به نام اوست.
جمله سازی با حزقیال
در کابالا سرافیم فرشتگان دنیای بریا هستند و دلیل آتش آنان دوری از دنیای آتزیلوت و نور الهی است. به وسیله این سوختن آنان به خداوند نزدیکتر میشوند. در مرحله پایینتر از آنان دنیای یتزیرا قرار دارد که حیوط که فرشتگان رؤیای حزقیال هستند خداوند را ستایش میکنند.
کتاب حزقیال (به عبری: ספר יחזקאל) یکی از کتب تنخ میباشد. این کتاب در کنار کتاب اشعیا و ارمیا یکی از سه کتاب اصلی پیامبران در تنخ است. بر اساس متن کتاب، این کتاب بر اساس رویاهای حزقیال نبی هنگامی که او به مدت ۲۲ سال در بابل بین سالهای ۵۹۳ تا ۵۷۱ قبل از میلاد زندانی بود نوشته شدهاست. کتاب حول سه محور اصلی است:۱) داوری برای اسراییل ۲) داوری برای ملتها ۳) آمرزش آینده اسراییل
در کتاب حزقیال نبی، که معاصر دانیال بود، او به عنوان مرد درستکار و صاحب حکمت یاد شدهاست؛ ولیکن نوع نوشتن دانیال در کتاب دانیال و در کتاب حزقیال متفاوت است که ممکن است اشاره به فردی دیگر باشد.
