جوحی

لغت نامه دهخدا

جوحی. ( اِخ ) نام مسخره ای که بغایت ظریف بود. ( غیاث اللغات از مصطلحات ). جوحی و جحی نام مسخره ایست. ( آنندراج ):
ره حرف کرم تا کی کنم طی
نخواهد گشت جوحی حاتم طی.یحیی کاشی.جوحی نداشت کاری بر خویش زد درفشی.یحیی کاشی.رفت جوحی چادر و روبند ساخت
در میان آن زنان شد ناشناخت.مولوی.رجوع به جحی شود.

فرهنگ فارسی

نام مسخره که بغایت ظریف بود

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:جحی (قرن ۲ق)

دانشنامه اسلامی

[ویکی نور] جوحی اثر احمد مجاهد، کتابی است که در آن به شخصیت فکاهی متون کهن یعنی جوحی پرداخته است. در این اثر به زبان فارسی در زمینه فرهنگ عامه، ادبیات داستانی با ذکر منبع و مصدر آن تألیف شده است. نقش احمد مجاهد در واقع در این اثر علاوه بر تحقیق و ترجمه، تألیف کتاب نیز بوده است.
ادب فکاهی فارسی، با نام و یاد جوحی یا جحی، این قهرمان مردمی و افسانه ای طنز و بلاهت، آمیخته است. جوحی در ادبیات کلاسیک، ملجأ و پناهگاهی است که وجدان جمعی زیرک، هوشیار و مصلحت اندیش خود را زیر نقاب ساده لوحی، یا زیرکی و عیاری پنهان ساخته است.
کتاب حاوی 759 داستان طنز از شخصیت های معروف به نامهای «جحای عربی»، «خواجه نصر الدین افندی جحا رومی»، و «ملانصر الدین ایرانی» است که داستانهای هر کدام از این شخصیت های طنز در یک بخش ذکر شده است.
شیوه تألیف مجاهد، بر اصل تطبیق و ریشه یابی استوار است؛ بر این اساس، ذیل هر حکایت به منابع و مآخذ آن اشاره شده است. وی کوشیده است ضمن بازگویی حکایت و منابع آنها، حکایات مشابه اعم از نظم و نثر که در دیگر منابع ادبی موجود (اعم از لطایف عبید، محاضرات الادبای راغب، بهارستان جامی، اخبار الظراف ابن جوزی و...) آمده را بازگو کند و این، به جامعیت کتاب افزوده است.
مجاهد در این کتاب خواسته است تا از رهگذر گردآوری کلیه حکایات منتسب به جوحی، به تحقیق درباره صاحبان اصلی و اولیه این حکایات بپردازد و سهم هر یک از فرهنگ های ترک و عرب و فارس را در این میان روشن سازد. او برای دستیابی به این مقصود، از شش منبع به زبانهای عربی، فارسی و ترکی استفاده کرده و دو نسخه خطی را نیز از نظر گذرانیده و آنها را به ترتیب سیر تاریخی در کتاب آورده است.
[ویکی فقه] جوحی (کتاب). «جوحی» اثر احمد مجاهد، کتابیست که در آن به شخصیت فکاهی متون کهن یعنی جوحی پرداخته است.
در این اثر به زبان فارسی در زمینه فرهنگ عامه، ادبیات داستانی با ذکر منبع و مصدر آن تالیف شده است. نقش احمد مجاهد در واقع در این اثر علاوه بر تحقیق و ترجمه، تالیف کتاب نیز بوده است. ادب فکاهی فارسی، با نام و یاد جوحی یا جحی، این قهرمان مردمی و افسانه ای طنز و بلاهت، آمیخته است. جوحی در ادبیات کلاسیک، ملجا و پناهگاهی است که وجدان جمعی زیرک، هوشیار و مصلحت اندیش خود را زیر نقاب ساده لوحی، یا زیرکی و عیاری پنهان ساخته است.
ساختار کتاب
کتاب حاوی ۷۵۹ داستان طنز از شخصیت های معروف به نامهای «جحای عربی»، « خواجه نصر الدین افندی جحا رومی »، و « ملانصر الدین ایرانی » است که داستانهای هر کدام از این شخصیت های طنز در یک بخش ذکر شده است. شیوه تالیف مجاهد، بر اصل تطبیق و ریشه یابی استوار است؛ بر این اساس، ذیل هر حکایت به منابع و مآخذ آن اشاره شده است. وی کوشیده است ضمن بازگویی حکایت و منابع آنها، حکایات مشابه اعم از نظم و نثر که در دیگر منابع ادبی موجود (اعم از لطایف عبید، محاضرات الادبای راغب، بهارستان جامی، اخبار الظراف ابن جوزی و...) آمده را بازگو کند و این، به جامعیت کتاب افزوده است.
گزارش محتوا
مجاهد در این کتاب خواسته است تا از رهگذر گردآوری کلیه حکایات منتسب به جوحی، به تحقیق درباره صاحبان اصلی و اولیه این حکایات بپردازد و سهم هر یک از فرهنگ های ترک و عرب و فارس را در این میان روشن سازد. او برای دستیابی به این مقصود، از شش منبع به زبانهای عربی، فارسی و ترکی استفاده کرده و دو نسخه خطی را نیز از نظر گذرانیده و آنها را به ترتیب سیر تاریخی در کتاب آورده است.
← مقدمه تحلیلی
...

جمله سازی با جوحی

جوحی هر سالی ز درویشی به فن رو بزن کردی کای دلخواه زن
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
گاییدن یعنی چه؟
گاییدن یعنی چه؟
فوت جاب یعنی چه؟
فوت جاب یعنی چه؟
فال امروز
فال امروز