لغت نامه دهخدا
تراد. [ ت َ رادد ] ( ع مص ) از یکدیگر ردکردن. ( آنندراج ). فسخ معاهده کردن و بر هم زدن معاهده. ( ناظم الاطباء ). فسخ کردن بیعی با رضایت طرفین. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ). || نزاع کردن و مجادله کردن. ( ناظم الاطباء ). شکوخیدن زبان در جواب. ( اقرب الموارد ). || بازگشتن آب از مجرای خود به حاجزی. ( از اقرب الموارد ) ( از المنجد ).