بیمه گذار

لغت نامه دهخدا

بیمه گذار. [ م َ / م ِ گ ُ ] ( نف مرکب ) بیمه گذارنده. کسی که سرمایه یا کالا یا جان خود را نزد مؤسسه یا شرکت بیمه، بیمه کند. ( از فرهنگ فارسی معین ). رجوع به بیمه شود.

فرهنگ عمید

کسی که جان یا مال خود را در نزد شرکت ها یا بنگاه های بیمه، بیمه می کند.

فرهنگ فارسی

( اسم ) کسی که سرمایه یا کالا یا جان خود را نزد موئ سسه یا شرکت بیمه بیمه کند.
بیمه گذارنده. کسیکه سرمایه یا کالا یا جان خود را نزد موسسه یا شرکت بیمه بیمه کند.

جمله سازی با بیمه گذار

شرکت بیمه پارسیان، بیمه نامه‌های عمر را در طرح‌ها و انواع مختلف ارائه می‌کند و بیمه گذاران می‌توانند به انتخاب خود یکی از طرح‌های بیمه عمر این شرکت را انتخاب و خریداری نمایند.
به معنی پرداخت خسارت وارده به بیمه گذار توسط بیمه‌گر، در صورت وقوع خطر و خسارت به مورد بیمه شده، می‌باشد.
شرکت بیمه موظف به جبران خسارت وارده به بیمه گذار است لیکن پرداخت خسارت زیان دیده از سوی بیمه گر موجب رفع مسئولیت مقصر حادثه نمی شود؛ در چنین مواردی در قراردادهای بیمه ذکر می شود که شرکت بیمه پس از پرداخت خسارت به بیمه گذار، برای دریافت خسارت از مقصر حادثه، جانشین بیمه گذار می گردد.