لغت نامه دهخدا بطیش. [ ب َ ] ( ع ص ) سخت گیر. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ) ( آنندراج ). بَطّاش ْ: به ترانه ٔ... نواپرداز گشته بطَیش ْ و بَطْش، بَطیش، نَطْش سریع آغاز کردند... ( دره نادره چ 1341 هَ. ش. انجمن آثار ملی ص 430 ). || توانا. ( ناظم الاطباء ).
جمله سازی با بطیش طبل فنا زد کرب کوس بقا کوفت عیش شعله زد از شرق ذات شمس حقیقت بطیش از شام بعیش کوش تا صبح وز صبح بطیش باش تا شام
