بشرف

آفتابا بشرف خانهٔ خویش آی و بپاش نور بر خلق کز استاره نیاید ماهی

از پرستیدن آن شه، که ز شاهان بشرف برتر آنست که بر درگه او یابد بار

قومی گفتند: اعتبار این اوّلیّت بزمان است، نه بشرف و منزلت یعنی: هو اوّل بیت ظهر علی وجه الماء عند خلق السّماء و الارض، خلقه اللَّه قبل الأرض بألفی عام، و کان زبدة بیضاء علی الماء، فدحیت الارض من تحته.»

نیست جز، انس و محبت غرض از هستی کل ورنه حیوان بشرف چیره بود انسان را

لیکن آخر ز چنان روی کجا بتوانم برسانم بوجیه و بشرف شکر تو هم ؟