معنی احمد جنتی چیست

یکی از علمای برجسته معاصر که به‌درستی قدر و جایگاهش شناخته نشده، آیت‌الله شیخ احمد جنتی است. بی‌تردید، ایشان مبارزی خالص در صف مبارزه با رژیم طاغوت، مدافعی پایدار در برابر تهاجم فرهنگی، پژوهشگری توانا، نویسنده‌ای شایسته و استادی کاردان است که نه‌تنها در دفاع از کیان اسلام مصمم عمل کرده، بلکه در احیای امر به معروف و نهی از منکر نیز نقشی پیشتاز ایفا کرده است.

آیت‌الله جنتی در سال ۱۳۰۵ هجری شمسی در روستای لاوان، از توابع شهرستان اصفهان، در خانواده‌ای روحانی چشم به جهان گشود. او درباره زادگاه و دوران کودکی خود چنین بیان می‌کند که روستای لاوان همچون دیگر مناطق ماربین، کوچک، سرسبز و باطراوت بوده است. مردم این منطقه عمدتاً به کشاورزی، باغداری، دامداری و کارگری اشتغال داشتند. وی اشاره می‌کند که هرچند اهالی از لحاظ اقتصادی درآمدی مختصر و زندگی متوسطی داشتند، اما از نظر اخلاقی و معنوی در سطح بالایی قرار داشتند. به همین دلیل خشونت و نزاع در این منطقه کمتر وجود داشت و اگر اختلافی پیش می‌آمد، با مراجعه به پدرش، که روحانی مورد اعتماد مردم بود، مسئله حل‌وفصل می‌شد.

پدر آیت‌الله جنتی، ملا هاشم و جد پدری او، شیخ احمد، هر دو از علمای برجسته بودند. ملا هاشم که به ارشاد و هدایت مردم اشتغال داشت، به‌عنوان عالم برجسته روستای لاوان شناخته می‌شد و احترام ویژه‌ای میان مردم داشت. او در رفع نیازهای هم‌ولایتی‌های خود تلاش فراوان می‌کرد. ملا هاشم دانش‌آموخته اساتید بزرگ اصفهان بود و نام‌آورترین استادانش شامل شیخ محمدحسن عالم نجف‌آبادی، سید علی نجف‌آبادی، حاج آقا رحیم ارباب و سید محمدرضا خراسانی بودند.

آیت‌الله جنتی پدر خود را این‌گونه توصیف می‌کند که مرحوم ملا هاشم سراسر عمر خود را صرف تحصیل، تدریس و تبلیغ دین نمود و تا پایان زندگی نیز ارتباطش را با حوزه علمیه اصفهان حفظ کرد. وی مدت‌ها در مدرسه جده بزرگ و بعدها در مدرسه چهارباغ ساکن بود و تدریس می‌کرد. وی همچنین درباره منش پدر می‌گوید که او در تعبد و التزام به آداب دینی و عمل به مستحبات بسیار کوشا بود. از نظر اخلاقی نیز فردی نرم‌خو، صبور و متین بود و همگان با احترام و عزت با او رفتار می‌کردند.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] یکی از عالمان معاصر که قدر او به خوبی شناخته شده نیست، آیة الله شیخ احمد جنتی است. بی شک او مبارزی مخلص در صف پیکار با رژیم طاغوت، مرزبانی صدیق علیه تهاجم فرهنگی، محقق و نویسنده ای توانا و لایق و استادی متبحر است که در دفاع از کیان اسلامی قاطع و در احیای فریضه امر به معروف و نهی از منکر در جامعه اسلامی، گوی سبقت را از دیگران ربوده است.
آیة الله جنتی در سال ۱۳۰۵ش. در روستای لاوان از توابع شهرستان اصفهان، در یک خانواده ای روحانی به دنیا آمد.آیة الله جنتی، روستای محل ولادت و دوران کودکی خود را این چنین توصیف می کند:«روستای لاوان همانند سایر روستاهای منطقه ماربین، روستایی کوچک و سرسبز و خرم بوده است و اهالی آن غالبا به شغل کشاورزی، باغداری، دامداری و کارگری مشغول بوده اند. مردم روستا هر چند از نظر اقتصادی، درآمد مختصر و زندگی متوسطی داشته اند، اما از جهت روحی و اخلاقی عمدتا در سطح خوبی قرار داشته اندبه همین دلیل کمتر در این محل زد و خورد و شرارت وجود داشته است و اگر اختلافی پیش می آمد، با مراجعه به مرحوم پدرم که روحانی موجه محل بود، آن را حل و فصل می کردند.»
پدر
ملا هاشم، پدر آیة الله جنتی و جد پدری اش، شیخ احمد، روحانی بوده اند.ملا هاشم که به ارشاد و هدایت مردم مشغول بود. عالم و ملای لاوان به شمار می رفت، نزد مردم از احترام ویژه ای برخوردار بود و در برآورده کردن نیازهای هم روستایی های خود، از هیچ تلاشی دریغ نمی کرد.ملا هاشم نزد استادان مبرز اصفهان زانوی شاگردی زد. معروف ترین استادن او عبارتند از:۱. شیخ محمدحسن عالم نجف آبادی.۲. سید علی نجف آبادی.۳. حاج آقا رحیم ارباب.۴. سید محمدرضا خراسانی. آیة الله جنتی پدر خود را این گونه وصف می کند:«مرحوم پدرم عالمی بود که همه عمرش را به تحصیل، تدریس و تبلیغ دین گذراند و تا آخر عمر هم رابطه اش را با حوزه علمیه اصفهان قطع نکرد. مدت ها در مدرسه جده بزرگ و در این اواخر در مدرسه چهارباغ سکونت و تدریس داشت. همچنین در جای دیگری درباره منش و سیره پدر بزرگوار و عالمش می گوید:«در تعبد و تقید به آداب دین و رعایت مستحبات بسیار می کوشید. از جهات اخلاقی و معاشرتی بسیار نرم خو، حلیم، باحوصله و متین بود تا آن جا که من می دانم، همه با عزت و احترام با ایشان برخورد می کردند.
مادر
مادر آیة الله جنتی زنی پارسا و باخدا از روستای لاوان به نام «فاطمه» بود. وی زنی خداترس و مؤمن بود که روزها را به یاد خدا و به تلاوت قرآن مشغول بود و به زنان روستا، قرآن می آموخت.آیة الله جنتی مادرش فاطمه خانم را این گونه می ستاید:«مرحوم مادرم نیز تنها سواد قرآنی داشت و با خواندن و نوشتن کمی آشنا بودتا آخر عمر علاوه بر خانه داری، قرآن و بعضی کتب دینی را تدریس می کرد و به بیان مسائل و اداره بعضی جلسات دینی می پرداخت و به اصول و آداب دین بسیار مقید بود و با صبر و قناعت و آبرومندی زندگی را می گذراند.
تولد
...
[ویکی اهل البیت] آیت الله احمد جنتی در سوم اسفند 1305 هجری شمسی در روستای لادان از بلوک ماربین، واقع در سه کیلومتری غرب شهرستان اصفهان، چشم به جهان گشود. پدرش مرحوم ملا هاشم از روحانیون وارسته و بزرگی بود که از شنبه تا چهارشنبه در شهر اصفهان حضور داشت و به تدریس علوم حوزوی می پرداخت و روزهای پایانی هفته را در روستا بسر می برد.
مردم روستای او که بیشتر کشاورز و دامدار بودند و عمدتاً از نظر اخلاقی در جایگاه مناسبی قرار داشتند، اگر دچار اختلافی می شدند برای حل و فصل مسائل خود به او مراجعه می کردند، وی تا پایان عمر رابطه اش را با حوزه علمیه اصفهان قطع نکرد و از محضر عالمان بزرگی همچون حاج آقا رحیم ارباب و حاج سید علی نجف آبادی بهره برده بود درآمدش منحصر به وجوه شرعی و یا از طریق وعظ و خطابه بود. او یک فرزند بیشتر نداشت. مادر آیت الله احمد جنتی نیز زنی پاک و صبور بود و علاوه بر خانه داری، قرآن و برخی از کتب دینی را تدریس و بعضی از جلسات مذهبی را نیز اداره می کرد و با صبر و قناعت، زندگی می گذارند.
در زادگاه آیت الله جنتی و کل آن منطقه مدرسه ای وجود نداشت؛ از این رو او به مکتبخانه رفت و خود، اندکی از دروس جدید را خواند و بعدها در قم، مقداری زبان انگلیسی فراگرفت. او دوره ادبیات عرب و مقدمات سطح را تا سال 1324 در حوزه علمیه اصفهان خواند. دوران نوجوانی او با اختناق رضاخانی همراه بود. پوشیدن لباس روحانی برای بسیاری از طلاب ممنوع شده بود؛ آن ها می بایست برای پوشیدن آن لباس، مجوز دریافت کنند و تنها به تعداد کمی از آنان مجوز داده می شد. عمامه ها را از سر طلاب برمی داشتند؛ کلاه های نمدی را پاره می کردند؛ از سر زنان چادر برمی داشتند؛ مجالس روضه به تعطیلی کشیده شده بود و مساجد به خلوتی می گرایید و... آیت الله جنتی خود، از نزدیک شاهد چنین روزگاری بود.
او پس از تکمیل مقدمات و طی کردن برخی از دروس سطح، به حوزه علمیه قم آمد تا از محضر عالمان و فرزانگان آن دیار نیز بهره ببرد. با ورود به قم به تکمیل دروس دوره سطح پرداخت و در درس خارج بزرگانی همچون آیت الله العظمی بروجردی و امام خمینی شرکت می جست. در این مدت از شرکت در بحث های اخلاق و تفسیر نیز غافل نماند. او در این مدت در مدرسه فیضیه و حجتیه حجره داشت.
آیت الله جنتی بخشی از دروس مقدمات را نزد پدرش و بخشی را نزد مرحوم سید ابوالقاسم هرندی خواند. او بخشی از معانی و بیان را نزد مرحوم سید محمدباقر ابطحی و بخشی دیگر را نزد حاج شیخ احمد فیاض فراگرفت و معالم را نزد مرحوم حاج شیخ علی مشکاتی آموخت.
در قم شرح لمعه را نزد مرحوم شهید صدوقی آموخت و برای آموختن بخشی از رسائل و قوانین به نزد مرحوم آیت الله بهاءالدینی رفت. بخشی از کتاب مکاسب را نزد مرحوم حاج سید محمدباقر طباطبایی بروجردی فراگرفت و برای آموختن کفایه به نزد مرحوم حاج شیخ عبدالجواد اصفهانی و مرحوم مجاهدی رفت. بخشی از مکاسب را نیز نزد مرحوم حاج آقا روح الله کمالوند آموخت.
با تکمیل دوره سطح به درس خارج بزرگانی چون آیت الله العظمی بروجردی، آیت الله العظمی گلپایگانی، آیت الله العظمی حجت کوه کمره ای و آیت الله العظمی امام خمینی رفت و سال ها در درس فقه و اصول ایشان به طور جدی شرکت کرد. او در طی این سال ها در بعضی از درس های اخلاق نیز شرکت می نمود، تا علاوه بر آموختن علم، عمل به آن ها را نیز فراگیرد.
آیت الله احمد جنتی در دوران تحصیل خود با فضلائی چون شهید سعیدی، شیخ محسن حرم پناهی، شهید مفتح، سید کرامت الله ملک حسینی، شیخ ابوالقاسم خزعلی و شیخ محمدعلی موحدی کرمانی به مباحثه درس می پرداخت و با بزرگانی چون شهید بهشتی، شهید قدوسی، آیت الله مصباح یزدی، آیت الله سبحانی، آیت الله مشکینی و آیت الله امینی رابطه دوستانه و مصاحبت داشت.