الهیون

الهیون جمع کلمه الهی در حالت رفع. الهیین. حکمای الهی به معنای اهل علم الهی است. این واژه در مقابل طبیعیون قرار دارد. برای اطلاعات بیشتر به الهی، حکمت و علم مراجعه کنید. حکمت یا خرد، عقل در نظر دانشمندان به معنای درک واقعی چیزهاست. در زبان فارسی، این واژه به معنای فرزانگی به کار می‌رود و معمولاً به عنوان معادل شرقی یا اسلامی فلسفهٔ اروپایی شناخته می‌شود. افلاطون بر این باور بود که حکمت یا فلسفه نظری نمی‌تواند به تقسیمات مختلف تقسیم شود و تمامی علوم نتیجه‌گیری‌هایی هستند که از یک مجموعه واحد از اصول بنیادی استخراج می‌شوند. اثبات این اصول، وظیفه علم عالی‌تری است که افلاطون آن را دیالکتیک نامید. در مقابل، ارسطو و دانشمندان اسلامی حکمت نظری را به شناخت موجوداتی اختصاص می‌دهند که به حرکات ارادی انسان‌ها وابسته نیستند. بر اساس انواع موجودات، این علم به سه شاخه مابعدالطبیعه، ریاضی و طبیعی تقسیم می‌شود. هر یک از این شاخه‌ها دارای اصول و فروع خاص خود هستند.

لغت نامه دهخدا

الهیون. [ اِ لا هی یو ] ( ع ص، اِ ) ج ِ اِل̍هی در حالت رفع.الهیین. رجوع به الهی شود. || حکمای الهی. اهل علم الهی. ( آنندراج، ذیل الاهیون ). مقابل طبیعیون. الهیین. رجوع به «الهی » و «حکمت » و «علم » شود.

فرهنگ عمید

حکمایی که در دانش خداشناسی بحث کرده اند، حکمای الهی.

جملاتی از کلمه الهیون

از نظر او نخستین نبرد پرطنین بین علم و الهیون، برخورد نظریه‌های مربوط به ستاره‌شناسی بود. نظریه رایج آن زمان زمین را ساکن و مرکز عالم هستی می‌دانست. اما طبق نظریه کوپرنیک، ستاره‌شناس لهستانی، زمین نه تنها ساکن نیست بلکه دو نوع حرکت، به دور خودش و به دور خورشید، دارد.