باختنی

لغت نامه دهخدا

باختنی. [ ت َ ] ( ص لیاقت ) قابل باختن. لایق باختن.

فرهنگ فارسی

( صفت ) قابل باختن لایق باختن.

جمله سازی با باختنی

هستی همه در باز که در نرد محبت گر بردنی هست بجز باختنی نیست
متاع هستی من هرچه هست باختنی است ز عشق دست و دلی در قمار می‌خواهم
ده هزارش حیل و مکر بهر باختنی بیشمارش نکت و غمز بهر نطق گشاد
در نرد وفا برد همین باختنی بود منحوس حریفی‌که نفهمید مبارک