بابک خرمی

بابک خرمی. [ ب َ ک ِ خ ُرْ رَ ] ( اِخ ) رجوع به بابک خرم دین شود.

عبد الله بابک در جوانی در خدمت دهقانی بنام جاویدان در اردبیل بزراعت مشغول بود در زمان خلافت مامون علیه حکومت قیام کرد و پیروان بسیار در آذربایجان گرد او جمع آمدند و وی با سپاه و عاملان خلیفه مبارزه کرد و از سال ۲٠۱ تا ۲۲۲ گروهی کثیر از سپاهیان خلفای عباسی را نابود ساخت. وی با مازیار بن قارن همدست شد. خیذر بن کاوس مشهور به افشین از طرف معتصم خلیفه به جنگ بابک شتافت و بابک بحیله دستگیر شد و او را به بغداد نزد معتصم خلیفه فرستادند. وی دستور داد بابک را به سخترین و فجیع ترین وضعی کشتند ولی بابک تا آخرین لحظه خلیفه را شماتت می کرد.

💡 یاقوت در معجم الادبا از حمدون بن اسماعیل روایت کرد: «در مجلس معتصم سه کنیزک بودند، مرا پرسید که: ایشان را می‌شناسی؟ گفتم: نه. گفت: یکی از آن‌ها دختر بابک خرمی و دیگری دختر مازیار و سومی دختر بطریق عموریه است».