ایزوتونیک

توصیه پژوهشگران ورزشی اینست که در صورت تمایل به آغاز تمرین ایزوتونیک باشگاهی برای مدت ۳ ماه از این تمرینات که به ایزوتونیک – کالیستنیک مشهورند، سود جست. در تمرینات کالیستنیک، تقریباً هر نوع تمرینی، بدون استفاده از وزنه انجام می‌شود.

در اختلالات دستگاه گوارش که با از دست دادن کلرور سدیم همراه است، در جایگزینی مایعات خارج سلولی و در دهیدراتاسیون ایزوتونیک، در آلکالوز متابولیک به همراه کلرید سدیم، استفاده به عنوان حلال مواد دارویی مثل پنی سیلین یا متفورمین، استفاده در آزمایشگاه‌ها، به عنوان محلولی جهت شستشوی زخمها، شستشوی رحم، به تنهایی یا با بتادین.

همانگونه که در جدول فوق آمده‌است، با تغییر شدت، تکرار، ست و تعداد جلسات برنامه‌های تمرین ایزوتونیک را می‌توان به نحوی طراحی نمود که قدرت استقامت یا اندازه عضلات در حد قابل قبولی افزایش یابند.

روش‌های مختلفی برای انجام تمرینات ایزوتونیک وجود دارد که به وسیله تغییر در ست‌ها، آرایش حرکات، تعداد حرکات و تعداد جلسات، ابداع گردیده‌اند.

این روش تمرینی را به زحمت می‌توان یک روش تمرینی ایزوتونیک دانست. روش تمرینی دایره‌ای بیشتر یک نوع ورزش ایروبیک می‌باشد. معمولاً یک برنامه تمرینی دایره‌ای شامل ۱۰ تا ۱۵ ایستگاه در هر دور است و این ایستگاه‌ها ۲ تا ۳ بار دور می‌شوند تا مجموع زمان ممتد تمرین ۲۰ تا ۳۰ دقیقه شود. شدت انجام تمرین به این روش نباید از ۵۰٪ یک تکرار حداکثر، فراتر رود و مدت استراحت بین هر ایستگاه نیز ۱۵ تا ۲۰ ثانیه می‌باشد.

انقباض ایزوتونیک با انقباض ایزوکینتیک متفاوت است. در انقباضات ایزوکینتیک سرعت ماهیچه ثابت باقی می‌ماند در حالیکه در سطح انقباض ایزوتونیک نیروی ماهیچه از طریق انقباض ماهیچه‌ای در طول انقباض تغییر می‌کند.