انفسی

لغت نامه دهخدا

انفسی. [ اَ ف ُ ] ( ص نسبی ) مراد عالم ارواح و عالم باطنی است. و مقابل آن آفاقی، عالم ظاهری و عالم اجسام است که دنیا باشد. ( ازغیاث اللغات ) ( از آنندراج ). ذهنی. مقابل عینی. و رجوع به انفس و آفاق شود.

فرهنگ فارسی

مراد عالم ارواح و عالم بطنی است ٠ و مقابل آن آفاقی عالم ظاهری و عالم اجسام است که دنیا باشد ٠

جمله سازی با انفسی

قطع کرده ز بدو تا انجام راه آفاق و انفسی به دو گام
اثر موجدی و خلاقی دایم است انفسی و آفاقی
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
سایکو
سایکو
وادی
وادی
استفاده
استفاده
مودت
مودت