انجم افروز

لغت نامه دهخدا

انجم افروز. [ اَ ج ُ اَ ] ( نف مرکب ) افروزنده و روشن کننده ستارگان:
فلک بر پای دار و انجم افروز
خرد را بی میانجی حکمت آموز.نظامی.ای برآرنده سپهر بلند
انجم افروز و انجمن پیوند.نظامی ( هفت پیکر ص 2 ).

فرهنگ فارسی

افروزنده و روشن کننده ستارگان

جمله سازی با انجم افروز

شب تیره پیدا نهان روز شد حصار فلک انجم افروز شد
ای برآرنده سپهر بلند انجم افروز و انجمن پیوند
چراغ چشم چرخ انجم افروز ز نامش حرز تو مار شب و روز
پی اوج آن دو ماه انجم افروز ره یکساله طی کردند یک روز