اساء

اساء. [ اِ ] ( ع مص ) مواسات. به مال و تن با کسی غمخوارگی کردن. || بدی کردن. ( غیاث ).
اساء.[ اِ ] ( ع اِ ) دوا. دارو. ج، آسیة. ( قطر المحیط ).
اساء. [ اِ ]( ع ص، اِ ) ج ِ آسی. پزشکان. ( منتهی الارب ). طبیبان.

[ویکی الکتاب] معنی أَسَاءَ: بد کرد
ریشه کلمه:
سوء (۱۶۷ بار)

💡 عظیم داری خمیده سر، که بر سر او نوشته‌اند که «‌هذا لمن اساء قلیل‌»