ادب پرور

لغت نامه دهخدا

ادب پرور. [ اَ دَ پ َوَ ] ( نف مرکب ) مشوق ادب. مروّج فرهنگ:
چشم بدان دور باد از آن شه کان شه
سخت ادب پرور است و علم خریدار.فرخی.

فرهنگ عمید

آن که ادیبان و اهل ادب را دوست دارد و آنان را تشویق و ترغیب می کند، دوستدار دانش و فرهنگ.

فرهنگ فارسی

( اسم صفت ) مشوق ادب آنکه به ادب و اهل ادب دلبستگی دارد.

جمله سازی با ادب پرور

بر حلقه در، در حرم وصل برد رشک هر حلقه چشمی که ادب پرور عشق است