نورا شخصیتی کلیدی در داستان است که نمایانگر ارزش‌ها و چالش‌های زندگی مدرن است. او با تضادهای داخلی و اجتماعی روبرو می‌شود و سعی دارد هویت خود را پیدا کند. نقش او در داستان به عنوان یک نماد تغییر و تحول، بر روند داستان تاثیر می‌گذارد و به خواننده اجازه می‌دهد با احساسات و تجربیات او ارتباط برقرار کند. نورا با ویژگی‌های منحصر به فردی چون خلاقیت، استقلال و توانایی تفکر انتقادی شناخته می‌شود. او به مسائل اجتماعی و فرهنگی توجه دارد و همواره در تلاش است تا به دیگران کمک کند. این ویژگی‌ها او را از سایر شخصیت‌ها متمایز می‌کند و توانایی او در مواجهه با چالش‌ها، جذابیت داستان را افزایش می‌دهد.
نورا
لغت نامه دهخدا
نورا. ( اِ ) هر چیز که موی ها را بریزاند و ساقط کند. ( ناظم الاطباء ). رجوع به نوره شود.
نورا. [ رُ ل ْ لاه ] ( اِخ ) ابن شریف الدین عبداﷲ شوشتری. رجوع به قاضی نوراﷲ شوشتری و نیز رجوع به الاعلام زرکلی ج 9 ص 30 و شهداءالفضیلة ص 171 و امل الاَّمل، ذیل منهج المقال ص 152 و روضات الجنات ص 730 و الذریعه ج 1 ص 391 و ج 2 ص 369 و ج 4 ص 53 و ج 7 ص 19 و مفتاح الکنوز ج 1 ص 28 و صبح گلشن ص 560 شود.
نورا. [ رُ ل ْ لاه ] ( اِخ ) ( میرزا... ) اصفهانی، متخلص به ضیاء. رجوع به ضیاء اصفهانی شود.
نورا.[ رُل ْ لاه ] ( اِخ ) ( میرزا... ) اصفهانی، متخلص به نور. از شاعران عهد شاه عباس اول صفوی است.
فرهنگ فارسی
فرهنگ اسم ها
معنی: نورانی، درخشان، ( به مجاز ) زیبا، ( نور، ا ( پسوند نسبت ) )، نور ( عربی ) + ا ( فارسی )، مؤنث انور درخشان، تابان
جملاتی از کلمه نورا
بنور روی تو کان نور نورا نوار است بخاک کوی تو کان آتش است و آب حیات
ماه نورا هاله در آغوش نتواند گرفت حیرتی دارم که با موی میانش چون کنم
