ملکا یک واژه فارسی است که به معنای ملک یا سلطان به کار میرود و به نوعی به مقام و قدرت اشاره دارد و به عنوان یک لقب برای پادشاهان، حکام و شخصیتهای مهم سیاسی و اجتماعی استفاده میشود.
این واژه میتواند به معنای قدرت و تسلط بر سرزمین یا مردم نیز تعبیر شود.
در شعرهای فارسی، واژه ملکا به عنوان یک واژه زیبا و پرمعنا برای توصیف شخصیتهای برجسته یا مقامهای عالی به کار میرود.
ملکا. [ م َ ] ( اِ ) نام مردی بود مجتهد و صاحب مذهب ترسایان و فقیه ملت ایشان و او را ملوکا هم می گویند. ( برهان ). نام مردی که فقیه و مجتهد ترسایان بوده است. ( غیاث ). یکی از علمای ترسایان بوده. ( آنندراج ). نام شخصی مجتهد ترسایان. ( آنندراج ). مَلکا در زبان آرامی به معنی پادشاه = مَلِک عربی است و علم ( اسم خاص ) نیست.
جمع ملیک. جمع ملیک به معنی پادشاه و خداوند.
اسم: ملکا (پسر) (عربی، آرامی) (تلفظ: maleka) (فارسی: مَلِکا) (انگلیسی: maleka)
معنی: پادشاه، نام مردی مجتهد در مسیحیت
💡 از آتش من شرر نخیزد ملکا از حبس چو من کسی چه خیزد ملکا
💡 مداح نیکم و گنهم نیست بیش ازین در بند بنده را ملکا بیش ازین مدار
💡 إِذا نُودِیَ لِلصَّلاةِ مِنْ یَوْمِ الْجُمُعَةِ هم نصیحت است و هم وصیّت و هم فرمان نصیحت است، از نیکوکاری وصیّت است، از دوست داری فرمانست از نیکخواهی. میگوید: بندگان من نیکوکارم. نصیحت من شنوید، دوست دارم وصیّت من پذیرید، نیک خواهم فرمان من بجای آرید. ملکا آن چه فرمانست؟
💡 در دادگاه، ملکا به کمک در کشتار ۷۵۰ تن در کمینه چهار رویداد متفاوت متهم، و به ۱۴ سال زندان محکوم شد. در زندان کاسل، او اقدام به خودکشی کرد که ناموفق بود. در ۱۹۶۸، وی به دلیل بیماری از زندان آزاد شد و یک سال بعد، در سن ۷۴ سالگی مرد.
