معتمد عباسی

مُعتَمِد عبّاسی پانزدهمین خلیفه عباسی بود که از ۲۵۶ تا ۲۷۹ هجری قمری حکومت کرد. او پسر متوکل و معروف به «المُعْتَمد علی الله» بود.

در زمان او، مشکلات زیادی پیش آمد از جمله قیام زنگیان به رهبری علی بن محمد در شهرهای بصره و الاحساء که در آن چندین بار سپاه معتمد شکست خورد. و برادرش، موفق، در نهایت این شورش را سرکوب کرد.

معتمد زندگی اش را به عیش و نوش گذراند و بیشتر تحت تأثیر برادرش بود. او در سال ۲۷۹ هجری قمری به دلیل افراط در شراب‌خواری یا مسمومیت وفات یافت. از اقدامات او می‌توان به تعمیراتی در مسجدالحرام و مسجد خیف اشاره کرد.

تصویر معنی معتمد عباسی

دانشنامه آزاد فارسی

مُعتَمِد عبّاسی (۲۳۱/۲۲۹ـ۲۷۹ق)
(ملقب به اَلْمُعْتَمد علی الله و معروف به ابن فتیان) پانزدهمین خلیفۀ عباسی (حک: ۲۵۶ـ۲۷۹ق). پسر متوکل که پس از مرگ مهتدی به خلافت رسید. در دوران خلافت او حوادث مهمی به وقوع پیوست، ازجمله ادامۀ قیام زنگیان به رهبری علی بن محمد صاحب الزَّنْج در شهرهای بصره، الاحساء و آبادان که سال ها خلیفه را به خود مشغول کرد و چندبار به شکست سپاه وی انجامید تا سرانجام موفق، برادر خلیفه، شورش زنگیان را درهم شکست. همچنین قرامطه به کوفه حمله بردند و از آن جا به شام رفتند. در سیستان نیز یعقوب بن لیث صَفّاری که از عهد مُعْتَز قیام کرده بود، درصدد خلع خلیفه برآمد و به عراق لشکر کشید، اما از سپاه خلیفه شکست خورد و بازگشت. دعوت عبیدالله مهدی، بنیانگذار دولت فاطمیان، نیز در این دوره آشکار شد و امام حسن عسکری (ع) نیز در دورۀ خلافت معتمد به شهادت رسید. در دوران خلافت معتمد امرای محلی قدرت فراوان یافتند و هرچند اسماً تابع خلیفه، ولی خودمختار بودند. معتمد که زندگانی را به عیش و نوش و لهو و لعب می گذارند نفوذی در ادارۀ دستگاه خلافت نداشت و با تدبیر برادرش موفق حکومت می کرد. وی موفق را ولیعهد خویش قرار داده بود اما او یک سال قبل از معتمد درگذشت. معتمد نیز براثر افراط در شراب خواری ـ یا به قولی به علت مسموم شدن ـ وفات یافت.

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] معتمد عباسی در سالهای ۲۵۶-۲۷۹ق حکومت می کرد. او تعمیراتی در مسجدالحرام انجام داد.
معتمد افزایش ها و تعمیراتی در مسجدالحرام صورت داد. و به سال ۲۵۷ق. مسجد خیف را تعمیر کرد.

جملاتی از کلمه معتمد عباسی

دوره‌ای که باعث ایجاد این ابهام شد، در دوران خلافتِ معتمد عباسی (خلافت: ۲۵۶ تا ۲۷۹ ه‍.ق/۸۷۰ تا ۸۹۲ م) شروع شد و تا زمان خلیفهٔ عباسی مقتدر (خلافت: ۲۹۵ تا ۳۲۰ ه‍.ق/۹۰۸ تا ۹۳۲ م) ادامه یافت.