نیروده

لغت نامه دهخدا

نیروده. [ دِه ْ ] ( نف مرکب ) کمک دهنده. مددکار. یاری کننده. تقویت کننده:
پسر بایدی پیشم اکنون به پای
دلارای و نیروده و رهنمای.فردوسی.نیروده تست ناف خرچنگ
عشرتگه تو دهان ضیغم.خاقانی.

جمله سازی با نیروده

بدارای و نیروده دادگر به پیغمبر آن فخر و زین بشر
پسر بایدی پیشم اکنون به پای دلارای و نیروده و رهنمای
بیامد خروشان به پیش خدای خداوند نیروده رهنمای
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
فاب
فاب
هیز
هیز
ذکر یا حمید الفعال ذالمن
ذکر یا حمید الفعال ذالمن
ضیق وقت
ضیق وقت