ملا حسین کاشفی

ملا حسین کاشفی لقب معروفی است که به حسین واعظ کاشفی، یکی از شخصیت‌های برجسته قرن نهم هجری (قرن پانزدهم میلادی) اعطا شده است. او به عنوان یک عالم و واعظ با استعداد، همچنین مفسر قرآن و صوفی شناخته می‌شود. حسین واعظ کاشفی به دلیل توانایی‌هایش در بیان وعظ‌های تاثیرگذار و عمق دانش دینی‌اش، به این لقب مشهور شده است. وی در دوران خود، تأثیر عمیقی بر جامعه‌ای که در آن زندگی می‌کرد، گذاشت و آثارش همچنان مورد توجه محققین و علاقه‌مندان به علوم دینی قرار دارد. در حقیقت، کاشفی نه تنها به عنوان یک مفسر قرآن، بلکه به عنوان یک الگو در روش‌های آموزشی و تربیتی شناخته می‌شود که تلاش می‌کرد تا آموزه‌های دینی را به زبان ساده و قابل فهم برای عموم مردم بیان کند. این ویژگی‌های او باعث شد که نامش در تاریخ علم و دین ماندگار شود و آثارش به عنوان مرجع‌هایی ارزشمند در زمینه‌های مختلف دینی و اجتماعی مورد استفاده قرار گیرد.

لغت نامه دهخدا

ملاحسین کاشفی.[ م ُل ْ لا ح ُ س َ ن ِ ش ِ ] ( اِخ ) رجوع به کاشفی شود.

دانشنامه آزاد فارسی

رجوع شود به:کاشفی، حسین بن علی (بیهق ۸۴۰ـ هرات ۹۱۰ق)

دانشنامه اسلامی

[ویکی فقه] ملا حسین کاشفی وی که مؤلف روضة الشهداء است از عالمان سده نهم و دهم هجری منطقه خراسان است.
تولدش روشن نیست ولی عمری دراز داشته و کتاب روضه را در اواخر عمر خود نگاشته است. ملاحسین واعظ بوده و شعر نیز می گفته است. لقب واعظ و تخلص وی به کاشفی نیز به همین جهت است. مجالس وعظ و سخنرانی های وی در آن دوره شهرت داشته و معاصران وی از جایگاه او نزد مردم و همچنین حاکمان وقت سخن گفته اند. از ویژگی های کاشفی که کتاب روضه را هم ماندگار کرده شیوایی بیان و قلم اوست.