لغت نامه دهخدا مردون. [ م َ ] ( ع ص ) درپی کرده و وصل یافته. ( منتهی الارب ). موصول. ( متن اللغة ). گویند خیط مردون؛ ای موصول. ( اقرب الموارد ). || وصله یافته. ( ناظم الاطباء ). مردوم. ( متن اللغة ).
جمله سازی با مردون دریویِ میونْ بدیمه یک ستاره قنبر به جلو، شاه مردون سواره یا شاه مردون هده مده مدّعاره کشه بزنم، قبر امام رضا ره الهی تره شاه مردون به یار بو مصاحب و هم‌دم ته هشت و چهار بو