گنج بر

طلسم آدم شکست و راز پیداست کنون آن گنج بر اصل هویداست

بخشش از مدحت تو یافته شد گنج بر بخشش تو یافت زیان

چو من این گنج بر کلّی فشاندم ز جان و دل ز سرّ خود براندم

در صد گنج بر ویسه گشاده در آنجا ساز صد ساله نهاده

بخت این که سخن سبک عنانست کان دل دل و گنج بر زبانست

ز بس زر که آن سیمتن ساز کرد در گنج بر خاکیان باز کرد