لغت نامه دهخدا
گلاب شکر. [گ ُ ش ِ ک َ ] ( اِ مرکب ) قسمی شیرینی که در میان گلاب دارد. شیرینی که در درون آن شربتی معطر به گلاب است.
گلاب شکر. [گ ُ ش ِ ک َ ] ( اِ مرکب ) قسمی شیرینی که در میان گلاب دارد. شیرینی که در درون آن شربتی معطر به گلاب است.
قسمی شیرینی که در میان گلاب دارد.
💡 شیشه ز گلاب شکر میفشاند شمع به دستارچه زر میفشاند