چیره زبانی

چیره زبانی به معنای تسلط بر زبان و توانایی در بیان مفاهیم به صورت شفاف و زیبا است. این اصطلاح به مهارت‌هایی اشاره دارد که فرد را قادر می‌سازد تا به خوبی سخن بگوید و افکار خود را به طور مؤثر منتقل کند. چیره زبانی شامل فصاحت و بلاغت است که به زیبایی و وضوح کلام اشاره دارد. در واقع، فرد با چیره زبانی می‌تواند به راحتی و با اعتماد به نفس، ایده‌ها و احساسات خود را بیان کند. این مهارت نه تنها در گفتار بلکه در نوشتار نیز اهمیت دارد و می‌تواند به ارتباطات اجتماعی، علمی و فرهنگی کمک کند. گشاده زبانی نیز به معنای داشتن روحیه‌ای باز و پذیرش نظرات دیگران در گفتگوهاست. در مجموع، چیره زبانی یکی از مهم‌ترین ویژگی‌هایی است که می‌تواند در روابط انسانی و درک متقابل نقش بسزایی ایفا کند.

لغت نامه دهخدا

چیره زبانی. [ رَ / رِ زَ ] ( حامص مرکب ) زبان آوری. سخندانی. فصاحت. بلاغت. گشاده زبانی:
جوانی گذشت و چیره زبانی
طبعم گرفت نیز گرانی.رودکی.به خاموش چیره زبانی دهد
به فرتوت زور جوانی دهد.اسدی ( گرشاسب نامه ).

فرهنگ فارسی

زبان آوری. سخندانی. فصاحت. بلاغت و گشاده زبانی.

جملاتی از کلمه چیره زبانی

گر دهدت روزگار دست و زبان زینهار دست درازی مجو چیره زبانی مکن