لغت نامه دهخدا
- درخت پیونددار؛درختی که از پوست یا شاخه درخت دیگر بدو پیوند زده باشند جهت دگرگونی یا به شدن میوه یا گل آن. || بندخورده. بندزده چون کاسه و جز آن:
الفت بعد از جدائی بدنما باشد بسی
گر همه حسبان بود چون کاسه پیونددار.اثر ( از آنندراج ).
پیونددار
- درخت پیونددار؛درختی که از پوست یا شاخه درخت دیگر بدو پیوند زده باشند جهت دگرگونی یا به شدن میوه یا گل آن. || بندخورده. بندزده چون کاسه و جز آن:
الفت بعد از جدائی بدنما باشد بسی
گر همه حسبان بود چون کاسه پیونددار.اثر ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
جمله سازی با پیونددار
نخستین نشانه‌های شهرنشینی در چشمه‌علی، که دربرگیرندهٔ تپهٔ باستانی، برج و باروهای کهن ری و چشمهٔ زیرزمینی است، پیونددار به ساخت سفالینه‌های سرخرنگ با نقش‌های سیاه یا قهوه‌ای سیر و نگاره‌هایی که بر آن نقش شده‌است.
