وعظ گفتن به معنای ارائه نصیحت، پند و اندرز به دیگران است، این واژه در زمینه‌های دینی و اخلاقی به کار می‌رود و به فرآیند انتقال آموزه‌ها و تجربیات به افرادی اشاره دارد که ممکن است به راهنمایی نیاز داشته باشند.
وعظ می‌تواند شامل تذکراتی باشد که به افراد کمک می‌کند تا در زندگی خود تصمیمات بهتری بگیرند و از اشتباهات گذشته خود درس بگیرند. وعظ گفتن توسط افرادی انجام می‌شود که در زمینه‌های دینی، اخلاقی یا اجتماعی دانش و تجربه بیشتری دارند و می‌خواهند دیگران را به سوی راه‌های درست هدایت کنند.
این عمل می‌تواند به صورت سخنرانی، نوشتن مقالات، یا حتی در قالب گفتگوهای غیررسمی انجام شود. وعظ گفتن نه تنها به منظور آموزش دیگران است، بلکه به نوعی در جهت تقویت ارزش‌ها و اصول اخلاقی جامعه نیز عمل می‌کند. افرادی که وعظ می‌کنند، سعی دارند به شنوندگان خود الهام ببخشند و آن‌ها را به تفکر عمیق‌تر در مورد رفتارها و انتخاب‌های خود ترغیب کنند.