با در نظر گرفتن ابعاد مختلف علوم نظامی، سامانه‌های ردیاب و هدف‌یابی پیشرفته، نقش محوری در افزایش دقت و کارایی عملیات ایفا می‌کنند. این سامانه‌ها به‌طور پیوسته و خودکار، اهداف مشخص‌شده را تحت نظر گرفته و با استفاده از یک یا چند مؤلفه ردیابی، اقدام به قفل‌گذاری بر روی آن‌ها می‌نمایند. این فرآیند پیشرفته، امکان رهگیری دقیق و باثبات اهداف متحرک و ثابت را در شرایط عملیاتی گوناگون فراهم می‌سازد.
عملکرد این گونه سامانه‌ها مبتنی بر ادغام داده‌های دریافتی از سنسورهای مختلف از جمله رادار، اپتیکال و سیستم‌های فروسرخ است. پس از شناسایی اولیه هدف، سیستم به‌صورت خودکار وارد فاز ردیابی و قفل‌گذاری شده و با پردازش اطلاعات، موقعیت هدف را به‌طور مداوم به روزرسانی می‌کند. این قابلیت، امکان واکنش سریع و اجرای عملیات دقیق را حتی در مواجهه با اهداف دارای مانور پدافندی بالا ممکن می‌سازد.
کاربرد این فناوری‌ها در حوزه‌های مختلفی از جمله سامانه‌های پدافند هوایی، موشک‌های هدایت شونده و پهپادهای شناسایی مشهود است. توسعه و بهینه‌سازی این سامانه‌ها همواره در دستور کار مراکز تحقیقاتی-نظامی قرار دارد، چرا که برخورداری از قابلیت ردیابی و قفل‌گذاری پایدار و خودکار، تأثیر تعیین‌کننده‌ای در برتری عملیاتی در میدان نبرد دارد. این پیشرفت‌ها به‌طور مستقیم بر افزایش توان بازدارندگی و موفقیت مأموریت‌های نظامی تأثیر می‌گذارد.