نفت انداز
فرهنگ عمید
فرهنگ فارسی
دانشنامه آزاد فارسی
در ارتش های قدیم، ازجمله هخامنشیان، دسته ای از نظامیان که آتش به چادرها و خانه ها و استحکامات دشمن می انداختند. کار این افراد چنین بوده که نخ های کتان را به تیرهای خود می پیچیدند و به نفت آغشته می کردند و، پس از آتش زدن، به مقر دشمن می انداختند. نفت اندازی تا قرن ها در نبردها رواج داشته است.
جمله سازی با نفت انداز
بنابر این سپاهیان مغول در روز چهارشنبه نیمه ربیع الاخر سال ۶۱۸ ه. ق با سه هزار چرخ انداز و صد منجنیق و عراده و چهارصد نردبان و هشتصد نفت انداز و دو هزار و پانصد خروار سنگ محاصره کردند.