ندافی به معنای پنبه‌زنی یا حلّاجی است. این حرفه یکی از مشاغل سنتی و قدیمی در ایران به شمار می‌رود که در آن پنبه زنی و جدا کردن خس و خاشاک، خرده چوب و ریزه پوشال‌ها از پنبه انجام می‌شود. پنبه‌های آماده‌شده در این حرفه برای تهیه لحاف، تشک، پشتی، بالش و متکا مورد استفاده قرار می‌گیرد.
تاریخچه:
ندافی در ایران قدمت بسیار زیادی دارد و به عنوان یک حرفه سنتی در جامعه ایرانی شناخته می‌شود. در سال‌های اخیر، این پیشه به ویژه در تهران عمدتاً در اختیار اهالی مازندران بوده است که خود در کاشت پنبه و تولید آن در ایران سهم بسزایی دارند.
ابزار کار ندافان شامل:
کمان، ابزاری شبیه به ویولن سِل که با سیمی زه مانند ساخته شده از روده گوسفند تجهیز شده است و مضراب، ابزاری شبیه به گوشت‌کوب که برای کوبیدن بر سیم کمان استفاده می‌شود.
روش کار:
نداف در کنار توده پنبه می‌نشست و با یک دست کمان و با دست دیگر مضراب را می‌گرفت. با هر بار نزدیک کردن سیم کمان به توده پنبه، ضربه‌ای با مضراب بر سیم می‌کوبید که این کار باعث رشتن پنبه و جدایی پوشال‌ها از آن می‌شد.
