قاشق زنی

تصویر معنی قاشق زنی

لغت نامه دهخدا

قاشق زنی. [ ش ُ زَ ] ( حامص مرکب ) قاشق زدن. عمل زنان قدیم در شب چهارشنبه سوری که برای گرفتن مراد و رسیدن به مقصود به طور ناشناس و نقاب زده به درخانه ها رفته و به وسیله زدن قاشق بر کاسه و یا بر در خانه اهل خانه را از آمدن قاشق زن خبر کرده، ایشان نیز به وظیفه خود که آوردن مقداری آذوقه خشک و ناپخته است او را جواب گویند. و شرط آن است که مکالمه واقع نشود. رجوع به قاشق زدن شود.

فرهنگ معین

(شُ. زَ ) [ تر - فا. ] (اِ. ) از آیین های سنتی ایرانیان در شب چهارشنبه سوری.

فرهنگ عمید

عملی که بعضی از زنان در شب چهارشنبه سوری برای رسیدن به مراد انجام می دهند و به طور ناشناس به در خانۀ همسایه می روند و با زدن قاشق به کاسه یا به در خانه چیزی طلب می کنند و صاحب خانه مقداری مواد خوراکی در ظرف او می ریزد، قاشق زدن.

فرهنگ فارسی

عملی که زنان در شب چهارشنبه سوری انجام دهند: زنان برای گرفتن مراد و رسیدن به مقصود بطور ناشناس و نقاب زده بدر خانه ها روند و بوسیله زدن قاشق بر کاسه یا بر در خانه ها اهل را از آمدن قاشق زن خبر کنند. آنان نیز وظیفه خود را که آوردن مقداری آزوقه خشک و ناپخته انجام دهند و شرط در این عمل آنست که قاشق زن مکالمه نکند.

دانشنامه آزاد فارسی

از آدابِ زنانۀ مرسوم در شب چهارشنبه سوری. زنان و دختران حاجت مند در این شب روی پوشیده، با کاسه و قاشق بر در هفت خانه ای که نشان کرده اند، می روند و بی هیچ سخنی، قاشق بر کاسه می کوبند و کاسه پیش می گیرند تا اهل خانه مشتی آجیل یا مبلغی پول در آن بگذارند. دخترانی که از در خانه ها چیزی نمی ستانند، بدین مفهوم است که به حاجت خود نمی رسند. گاه، مردان نیز، به شوخی و لوده، چادرچاقچور می کنند و به قاشق زنی، بر در خانۀ نامزد یا دوست خود می روند.

جمله سازی با قاشق زنی

در زند اوستا آمده‌است که پنج روز آخر سال تا روز پنجم فروردین اورمزد دوزخ را خالی می‌کند و ارواح رها می‌شوند. قاشق زنی استفادهٔ ارواح از زبان بدنی به جای زبان گفتاری است.
گزارش محتوای نامناسب
کس خل
قدرت
ضمیمه
اگزجره