کالوان

لغت نامه دهخدا

کالوان. [ کال ْ ] ( اِخ ) حصار استواری است بین بادغیس و هرات در میان کوهها. ( از معجم البلدان ).

دانشنامه عمومی

کالوان ( به انگلیسی: Kalwan ) یک عوارض جغرافیایی در هند است که در مهاراشترا واقع شده است.
کالوان ۸۵۹٫۷۱ کیلومترمربع مساحت و ۱۶۶٬۰۰۰ نفر جمعیت دارد.

جمله سازی با کالوان

ز بس کالوان نعمت بود بر هم ز مرغ و بره ها چیزی نبدکم
فال گیر
بیا فالت رو بگیرم!!! بزن بریم
حلما
حلما
مکان
مکان
این طرف
این طرف
کافر همه را به کیش خود پندارد
کافر همه را به کیش خود پندارد