هامون سپر

«هامون‌ سپر» صفتی مرکب در زبان فارسی است که از دو جزء «هامون» به معنای دشت و بیابان، و «سپر» به معنای گذرنده و پیماینده تشکیل شده است. این واژه در مجموع به معنای دشت‌پیما و بیابان‌نورد به کار می‌رود. در لغت‌نامه دهخدا، «هامون‌ سپر» به عنوان واژه‌ای برای توصیف کسی یا چیزی که دشت و هامون را می‌پیماید ثبت شده است. این معنا بر حرکت گسترده و توان عبور از سرزمین‌های باز و پهناور دلالت دارد. این واژه در متون کهن و حماسی فارسی کاربرد دارد و بیشتر برای توصیف پهلوانان، جنگاوران یا حیوانات نیرومند استفاده می‌شود. کاربرد آن، شکوه و عظمت حرکت در پهنه دشت را القا می‌کند. «هامون‌ سپر» از نظر دستوری صفت محسوب می‌شود و برای توصیف اسم به کار می‌رود. این صفت معمولاً بار معنایی حماسی و ادبی دارد و در زبان امروز کمتر به کار می‌رود. استفاده از این واژه در شعر و نثر کهن، فضای حماسی و تصویری نیرومند ایجاد می‌کند. به همین دلیل، بیشتر در آثار ادبی کلاسیک و متون تاریخی دیده می‌شود.