کسا

کلمه‌ی «کسا» در فارسی و عربی به معنای پوشش، ردا یا لباس رویی است. این واژه ریشه عربی دارد و در متون دینی، ادبی و تاریخی به کار رفته است. «کسا» به نوعی عبا اشاره دارد که بر روی لباس اصلی پوشیده می‌شود و می‌تواند نشان‌دهنده احترام، مقام یا تقدس باشد. در قرآن و احادیث، این واژه برای اشاره به پوشش پیامبران یا افراد شریف نیز آمده است و بار معنایی معنوی و نمادین دارد. یکی از مشهورترین احادیث مربوط به این واژه، حدیث کساء است. در این روایت، پیامبر اسلام (ص) اهل بیت خود، حضرت علی (ع)، حضرت فاطمه زهرا (س)، حضرت حسن (ع) و حضرت حسین (ع) را فراخوانده و زیر چادری یا ردایی جمع می‌کند و می‌فرماید: «خداوند من و اهل بیت من را از هر پلیدی پاک کرده است.» این حدیث نشان‌دهنده پاکی مطلق و مقام ویژه اهل بیت پیامبر است و واژه «کسا» در آن هم نماد پوشش، احترام و تقدس معنوی است. در ادبیات کلاسیک فارسی، این کلمه گاهی برای توصیف رداهای فاخر و با ارزش به کار رفته است و با زیبایی و وقار همراه است. این واژه همچنین می‌تواند به صورت استعاری به معنای پنهان کردن حقیقت، اسرار یا احساسات نیز به کار رود. کاربرد آن بیشتر در متون رسمی، مذهبی و ادبی دیده می‌شود و در مکالمات روزمره کمتر استفاده می‌شود. از نظر معنایی، این واژه با اصطلاحاتی مانند پوشش، ردا، لباس و حجاب نزدیکی دارد. 

لغت نامه دهخدا

کسا. [ ک ِ ] ( ع اِ ) گلیم و پلاس را گویند. ( برهان ). گلیم. ( دهار ). گلیم که آن را پوشند. ( غیاث اللغات ). کساء. رجوع به کساء شود:
گر بخواب اندر کسائی دیدی این دیبای من
سوده کردی شرم و خجلت مر کسائی را کسا.ناصرخسرو.پیش کف راد تست از غایت جود و سخا
در شبه، دیبا رکو، اکسون کسا، اطلس گلیم.سوزنی.

فرهنگ عمید

۱. جامه، لباس.
۲. عبا.

فرهنگ فارسی

( اسم ) گلیم که آنرا پوشند عبائ جمع: اکسیه

فرهنگ اسم ها

اسم: کسا (پسر) (عربی) (تلفظ: ke(a)sā) (فارسی: کسا) (انگلیسی: kesa)
معنی: عبای ضخیم، ( اعلام ) حدیث کسا ( کساء )، حدیثی معروف که شرح به هم گرد آمدن پیامبر اسلام ( ص ) و حضرت علی ( ع ) و حضرت فاطمه ( س ) و امام حسن ( ع ) و امام حسین ( ع ) را بیان می دارد، این حدیث از طرق شیعه و سنی به تواتر نقل شده است

دانشنامه عمومی

کسا ( به اسپانیایی: Cosa, Aragon ) یک شهرستان در اسپانیا است که در استان تروئل واقع شده است.
کسا ۵۴٫۸ کیلومترمربع مساحت و ۸۷ نفر جمعیت دارد.

جمله سازی با کسا

💡 بسا کسا که ز عالم نشان او گم شد میان خاک بریخت و ازو نیافت نشان

💡 بسا کسا که به امید آنکه به یابد شکر ز دست بیفکند و برگرفت شرنگ

💡 بسا کسا که فرو برده بود سر بگریز بسا کسا که جگر خسته بدبگرم و گداز

💡 ز روز نیک کسان گفت غم مخور زنهار بسا کسا که به روز تو آرزومند است