کاتولیک روم

کلیسای کاتولیک روم یکی از دو شاخۀ اصلی مسیحیت در جهان به شمار میرود. تشکیلات کلیسا در گذشته، همانند یک دولت، دارای ساختاری پیچیده و سلسله مراتبی بود. اگرچه در ظاهر تمامی اسقفان از جایگاهی برابر برخوردار بودند، اما در عمل اسقفانِ مراکز مهم امپراتوری، به تدریج بر کلیساهای اطراف خود مسلط شدند. در این میان، اسقفان شهرهای بزرگ مانند اسکندریه، انطاکیه، قسطنطنیه و روم به عنوان رهبران کلیسا شناخته شدند. اسقفان سه شهر نخست، پتریارخ و اسقف روم، پاپ نام گرفتند.

دلایل برتری تدریجی پاپ روم در میان دیگر اسقفان متعدد بود. شهر روم نه تنها مدتها پایتخت یک امپراتوری قدرتمند بود، بلکه به باور مسیحیان، پطرس و پولس دو تن از حواریون عیسی، در این شهر به شهادت رسیدند. همچنین، کلیسای روم از دیرباز به سبب ایمان، تقدس و غیرت دینی اعضای خود در میان مسیحیان شهرت داشت؛ چنانکه پولس در رسالهٔ خود به این کلیسا اشاره کرده است. افزون بر این، برخی از اسقفان روم در دوره‌های بحرانی، مانند مناقشات آریانی، با رفتار خردمندانه‌ای که در پیش گرفتند، مورد تحسین عمومی قرار گرفتند. با این حال، پاپ‌ها به ریاست بزرگترین کلیسای جهان قانع نبوده و به تدریج در پی کسب اقتدار بر کل جهان مسیحیت برآمدند. آنان برای اثبات ادعای خود، به آیۀ ۱۸ از باب ۱۶ انجیل متی استناد کردند و آن را به این شکل تفسیر نمودند که عیسی، پطرس را جانشین خود قرار داده و از آنجا که پطرس نخستین اسقف روم بوده، پس اسقفان روم نیز جانشینان او و نمایندگان مسیح بر روی زمین هستند.

در سدۀ پنجم میلادی، پاپ لیو با قدرت تمام ادعای ریاست بر تمام کلیساهای مسیحی را مطرح کرد. اگرچه بسیاری از اسقفان غربی این ادعا را پذیرفتند، پتریارخ‌های شرقی در قسطنطنیه و انطاکیه و همچنین اسقفان کلیسای ایران، از به رسمیت شناختن این ریاست سر باز زدند. این مخالفت، به تدریج به جدایی کلیسای لاتینی‌زبان غرب از کلیساهای یونانی‌زبان و سریانی‌زبان شرق انجامید. با جدا شدن مراکز سیاسی قسطنطنیه و روم، این جدایی دینی نیز نهایی شد. از آن زمان تاکنون، دو شاخۀ اصلی کلیسای مسیحی از یکدیگر جدا مانده‌اند: یکی کلیسای ارتدکس یونانی که عمدتاً در یونان و روسیه گسترده است و دیگری کلیسای کاتولیک روم که نفوذ آن بیشتر در کشورهای اروپایی و آمریکا دیده می‌شود. این دو کلیسا در اصول عقاید با یکدیگر مشترک هستند، اما مسئلۀ اقتدار جهانی پاپ، مهم‌ترین عامل اختلاف میان آنان به شمار می‌رود.

لغت نامه دهخدا

کاتولیک روم. [ ت ُ ک ِ ] ( اِخ ) نام یکی از دو شعبه مهم کلیسای مسیح. و. م. میلر نویسد: کلیسا هم مانند دولت دارای تشکیلات مفصلی بود. ظاهراً تمام اسقفان مساوی بودند ولی حقیقةً اسقفان مراکز بزرگ امپراطوری متدرجاًدارای قدرت مخصوصی بر کلیساهای اطراف خود گردیدند. بدین طور اسقفان اسکندریه، انطاکیه، قسطنطنیه، و روم رؤسای کلیسا شدند. اسقفان سه کلیسای اول موسوم به پتریارخ و اسقف روم به پاپ یعنی پدر ملقب گردیدند. تعجبی نیست که پاپ روم متدرجاً مقام مخصوصی در کلیسا حائز گردید. زیرا پطرس و پولس در روم شهیدشدند و این شهر برای سالیان دراز پایتخت امپراطوری مقتدری بود. بعلاوه کلیسای روم از زمانی که پولس رساله برجسته خود را بدانجا نوشت از برای ایمان و قدوسیّت و غیرتش در تمام دنیای مسیحیت شهرت و اعتبار داشت ( روم 1:8 ) ازطرف دیگر بعضی از اسقفان روم صاحب استعداد مخصوصی نیز بودند و در مناقشات آریان و غیره که در کلیسا بظهور رسید چنان عاقلانه رفتار کردند که مورد تحسین و تمجید تمامی کلیساها واقعشدند ولی پاپها به ریاست بزرگترین کلیسای دنیا هم قانع نشده کم کم متمایل به تسلط بر کل کلیسای مسیح گردیدند و مدعای خود را از انجیل متی باب 16:18 گرفته آن را به طور غلط تفسیر نمودند و ادعا کردند که چون عیسی مسیح پطرس را جانشین خود نمود و او اولین اسقف شهر روم بود بنابراین اسقفان روم بایستی جانشین پطرس بوده در روی زمین بجای خود مسیح بر کلیسا سلطنت نمایند. لیو که در قرن پنجم مقام پاپی را حائز و یکی از بزرگترین اشخاص زمان خود بود با کمال نیرومندی مدعی ریاست بر تمام کلیسای مسیح شد. بیشتر از اسقفان مغرب ادعای او را قبول نمودندولی در مشرق پتریارخهای قسطنطنیه و انطاکیه و اسقفان کلیسای ایران از شناسائی ریاست و مقام پاپی وی امتناع ورزیدند. این امتناع باعث شد که جدائی بین کلیساهای لاتینی زبان مغرب و کلیساهای یونانی و سریانی زبان مشرق پیدا شود. بالاخره چون قسطنطنیه و روم در امورسیاسی از هم جدا شدند، کلیسای یونانی زبان هم کاملاًاز کلیسای روم مجزا گردید. این دو شعبه مهم کلیسای مسیح تا امروزه هم ازیکدیگر منفصلند. یکی کلیسای ارتدکس یونانی است و خصوصاًدر یونان و روسیه منتشر میباشد و دیگری کلیسای کاتولیک روم میباشد که اقتدارش بیشتر در اروپا و آمریکاست. این دو کلیسا در اصل عقیده با یکدیگر موافق بودند ولی مسئله قدرت عمومی پاپ بالاخره باعث اختلاف آنها گردید. ( تاریخ کلیسای قدیم در امپراطوری روم و ایران تألیف و. م. میلر ترجمه علی نخستین بمساعدت عباس آرین پور صص 249 - 251 ).

فرهنگ فارسی

نام یکی از دو شعبه مهم کلیسای مسیح

جمله سازی با کاتولیک روم

بر اساس تعالیم کلیسای کاتولیک روم آیین اعتراف یکی از آیین‌های مقدس است که مسیح پایه‌گذار آن بوده و اعتراف به همه گناهان بزرگ که بعد از تعمید صورت گرفته ضروری است. آموزه کلیساهای ارتدوکس شرق در باره اعتراف با آموزه کلیسای کاتولیک روم یکسان است.