در جغرافیا و طبیعت
واژه یمی در برخی متون قديمی، به ویژه در منتهیالارب و لغتنامههای کلاسیک، به نهری در بطیحة اشاره دارد که ماهی آن خوشطعم و مرغوب است. این معنا بیشتر کاربردی و محلی دارد و نشاندهنده اهمیت رودخانهها و منابع آبی برای زندگی مردم در مناطق مختلف بوده است. این رود به عنوان منبع تأمین غذا و آب مورد توجه بوده و ماهیهای آن به دلیل کیفیت خوب، ارزش اقتصادی و تغذیهای داشتند.
در اساطیر هند و وداها
در متون مذهبی هند، به ویژه وداها و اساطیر هندو، یمی اولین زن معرفی میشود و برادر همزاد او یم است که نقش معادلی با آدم در ادیان ابراهيمی دارد. یمی و یم، به عنوان دوقلوهای الهی، در آیین هندو با مفاهیم زندگی، مرگ و جهان زیرزمینی پیوند خوردهاند. يمی در این اساطیر گاهی به عنوان الهه مرگ و الهه رودخانهی مقدس یمونا (جمنا) نیز مطرح میشود و ارتباط او با خدای کریشنا نشاندهنده اهمیت فرهنگی و دینی این شخصیت در سنتهای هندو است.
پیوندهای فرهنگی و تطبیقی
شخصیت و نام یمی در فرهنگهای دیگر نیز بازتاب دارد؛ در اساطیر ایرانی، او با جم و در بودایی و فرهنگهای ژاپنی و چینی با اسطورههای مشابهی مرتبط است. او نمادی از ایزدبانوان جهان زیرزمینی، ایزدبانوان دریا و رود، و ایزدبانوان مرگ است و جایگاهش در متون مقدس و اسطورهها نشاندهنده نقش اساسی او در نظم کیهانی، چرخه زندگی و مرگ و اهمیت آب و رودخانهها در سنتهای باستانی است.
