لغت نامه دهخدا
خوبرویان گشاده رو باشند
تو که روبسته ای مگر زشتی ؟سعدی.اما در خلوت با خاصان گشاده رو و خوشخو آمیزگار اولیتر. ( گلستان ). || خوشگل. مقبول. زیبا:
زآن روی که بس گشاده روی است
مویم چو زبان، زبان چو موی است.نظامی.
گشاده رو
خوبرویان گشاده رو باشند
تو که روبسته ای مگر زشتی ؟سعدی.اما در خلوت با خاصان گشاده رو و خوشخو آمیزگار اولیتر. ( گلستان ). || خوشگل. مقبول. زیبا:
زآن روی که بس گشاده روی است
مویم چو زبان، زبان چو موی است.نظامی.
فرهنگ عمید
۲. [مقابلِ روبسته] [قدیمی] بی حجاب.
فرهنگ فارسی
جمله سازی با گشاده رو
از خلق خوش توان شد در چشم خلق شیرین صبح گشاده رو را انجم زر نثارست
صبح گشاده رو در دولتسرای ماست چرخ کبود، خانه چینی نمای ماست
زخم گشاده رو به بغل تیغ را کشید آغوش رغبتی تو هم ای بی جگر گشا
چون کعبه خوش است دل که سالی ده روز گشاده رو نباشد