لغت نامه دهخدا
پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او
بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.فرخی.نگر که در پی بویت دویده بود صبا
که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.ظهوری ( از آنندراج ).
گسسته دم
پیوسته باد عزّت و فرّ و جلال او
بدگوی را بریده زبان و گسسته دم.فرخی.نگر که در پی بویت دویده بود صبا
که وقت صبحدمش خوش گسسته دم دیدم.ظهوری ( از آنندراج ).
فرهنگ عمید
۲. آن که از خستگی نفسش بند آمده باشد.
جمله سازی با گسسته دم
نمانده تاب غمش خاطر رقیب مجوی کسی چه در پی صید گسسته دم گردد
بلبل جان گسسته دم بی گل سوری رخت طوطی طبع بسته لب بی شکر مقال تو
