پلپل

حاسدان را گر جراحتهاست بر دلها از او حشمت او بر جراحتهای ایشان پلپل است

محنت و حال ناپسند‌، اینت فتوح روز و شب پلپل و چشم دردمند‌، اینت دوای آسمان

تو گویی پلپل سوده به کف داشت پراکند از کف اندر دیده پلپل

به در شدند برآشفته حال و از مویه فشانده سودهٔ پلپل به دیدگان اندر

راه او پر گل همی شد کز فراق خود همی در دو دیدهٔ عالمی از عشق خود پلپل نهاد