معنی زیربا | لغت یاب

لغت نامه دهخدا

زیربا. ( اِ مرکب ) طعامی است. ( شرفنامه منیری ). نوعی از آش و طعامی است. ( آنندراج ). نوعی از آش و طعام. ( غیاث ). شوربا و نوعی از آش و زیره با. ( ناظم الاطباء ). زیرباج. ( دهار ). زیره با. زیرباج. آش زیره. ( یادداشت بخط مرحوم دهخدا ):
نهاد از برش کاسه شیربا
چه نیکو بدی گر بدی زیربا.فردوسی.گاوان را هریسه ساز و گوسپندان را زیربای مزعفر. ( اسرار التوحید ).
بره و مرغ و زیربای عراق
گرده ها و کلیچه ها و رقاق.نظامی.هنوز این زیربا در دیگ خام است
هنوز اسباب حلوا ناتمام است.نظامی ( خسرو و شیرین چ وحید ص 335 ).زیربایی به زعفران و شکر
ناربایی ز زیربا خوشتر.نظامی ( هفت پیکر ایضاً ص 258 ).رجوع به ماده بعد شود.