لکه گیر

لغت نامه دهخدا

لکه گیر. [ ل َک ْ ک َ / ک ِ ] ( نف مرکب ) آنکه لکه گیرد ( از لباس و جز آن ). || آنکه اصلاح قسمتهای ریخته گچ و مانند آن از دیواری یا سقفی کند.

فرهنگ عمید

آن که لکۀ چیزی را پاک کند.

فرهنگ فارسی

( صفت ) ۱- آنکه لکه های پارچه و لباس و غیره را پاک کند. ۲- آنکه قسمتهای ریخت. گچ و غیره را از دیوار یا سقفی اصلاح کند.

جمله سازی با لکه گیر

همچنین، برخی از کاشی‌های ساخته شده، حاوی بیانه‌های سیاسی مرموز یا متنی با محتوایی هستند که خوانندگان را نسبت به ساخت و نصب کاشی‌های مشابه، ترغیب می‌کند. جنس موادی که کاشی‌ها با آن ساخته شده‌اند، در ابتدا ناشناخته بود؛ اما بعدها، مدارک نشان دادند که کاشی‌ها را با لایه‌هایی از مخلوط مشمع و لکه گیر آسفالت ساخته‌اند. در میانه‌های دهه ۱۹۹۰، نخستین مقالات در مورد کاشی‌ها، منتشر شدند؛ با این حال، احتمالاً نخستین منابع مربوط به کاشی‌ها، در میانه‌های دهه ۱۹۸۰ ظاهر شدند.