ربک

کل شی هالک الا وجهه کل من علیها فان و یبقی وجه ربک فماذا بعد الحق الا الضلال و قل جاء الحق و زهق الباطل.

چشم بلبل بر او فتاد از دور کرد ربی و ربک اللهی

بر خاطر این حقیر خطور کرد که مانند سخنهای مولانا بسحاق، اطعمه ای بساز که مزاحی است مباح و در سلک این آیت در آمده باشی که «و اما بنعمه ربک فحدث» و دیگر« ان تعدوا نعمه الله» و به شکر نعمت پروردگار مشغول گشته باشی که«ان اشکر نعمتک التی.»

و خداوند در جواب آدم گفت: «یرحمک الله ربک یا آدم.»

و فی روایة عبادة قال: سالت عنها رسول اللَّه فقال: هی الرّؤیا الصّالحة یراها المؤمن لنفسه او تری له و هو کلام یکلّم به ربک عبده فی المنام.