زبان مرغان

«زبان مرغان» به معنای توانایی فهم و برقراری ارتباط با پرندگان و سایر موجودات است. این اصطلاح علاوه بر معنای ظاهری، در متون دینی و عرفانی به قدرت درک و فهم اسرار طبیعت و معانی پنهان اشاره دارد. در قرآن و قصص انبیاء آمده است که حضرت سلیمان این توانایی را داشته است و به او «منطق الطیر» آموزش داده شده بود.

در قرآن کریم (سوره نمل، آیه 16) ذکر شده که سلیمان زبان مرغان را آموخت و این نشان‌دهنده فضل الهی و توانایی فهم رازهای هستی است. در ادبیات عرفانی نیز این اصطلاح نمادی از بصیرت و معرفت است و به افرادی اشاره دارد که می‌توانند حقایق نهان عالم را درک کنند و با خرد و حکمت، پیام‌ها و نشانه‌های الهی را بفهمند.

زبان مرغان یادآور قدرت بصیرت و دریافت هدایت الهی است. این مفهوم نشان می‌دهد که انسان می‌تواند با خرد و تمرین معنوی به درک معانی عمیق‌تر جهان و اسرار طبیعت برسد. توانایی فهم زبان مرغان، نمادی از معرفت و حکمت است که سالک را به شناخت حقایق و اتصال به منبع هستی نزدیک می‌کند.

لغت نامه دهخدا

زبان مرغان. [ زَ ن ِ م ُ ] ( ترکیب اضافی، اِ مرکب ) منطق الطیر... در قصص پیغمبران آمده که سلیمان زبان مرغان میدانسته و در قرآن است: و عُلِّمْنا منطق الطیر. ( قرآن 27 / 16 ).

جمله سازی با زبان مرغان

بدین صفت که تو دانی زبان مرغان را عجب که می نکنی دعوی سلیمانی
خواهی که حدیث بلبلان فهم کنی اول برو و زبان مرغان آموز
که بسته است ندانم زبان مرغان را که عندلیب ز گلشن خموش می آید
چو تو راست ای سلیمان همگی زبان مرغان تو به لب چه شهد بخشی چو زبان ما درآیی
می‌رسد حضرت سلیمان را فهم کردن زبان مرغان را
کل بدانم زبان مرغان را هم برم آنچه بد سلیمان را
قوشدیلی زبان مرغان است واقف از سِرّ آن سلیمان است